Sto lat po odkryciu receptury masy porcelanowej, dokonanym przez hrabiego Ehrenfried Walter von Tschirnhaus, w miejscowości Tiefenfurt (obecnie Parowa) leżącej kilkanaście kilometrów od miejscowości Sławnikowice niem. Kieslingswalde, w 1808 roku powstaje prężny ośrodek produkujący ceramikę. W późniejszym okresie produkujący porcelanę.
W 1810 roku w Prusach, do których wówczas należał Śląsk, król pruski – Fryderyk Wilhelm III wprowadził prawo o wolności wykonywania profesji (Gewerbefreiheit). Prawo to zniosło cła wewnętrzne i ograniczenia produkcji. Każdy obywatel mógł inwestować w dowolną gałąź produkcji. Pierwsza manufaktura porcelany na Śląsku powstała w Wałbrzychu w 1820 roku. Kupiec Rausch założył tam małą manufakturę porcelany sanitarnej z jednym piecem do wypalania porcelany i 9 pracownikami. Tak przygotowany zakład rozpoczął produkcję białej porcelany, z której odlewano talerze i inne naczynia. W 1823 roku zatrudniono malarza kobaltem Carla Kristera – późniejszego jej właściciela.
Fabryka porcelany w Parowej
Nasze Muzeum posiada w zbiorach porcelanę pochodzącą z trzech różnych wytwórni z miejscowości Tiefenfurt (obecnie Parowa). Na ekspozycji zobaczyć można również zabytkowy termometr, służący do określenia temperatury wypału w piecach tunelowych, pochodzących z Fabryki Tuppacka z Parowej.