Spotykamy liczne przykłady, gdzie porcelana techniczna znalazła nowe zastosowanie i
wyparła deficytowe, drogie materiały. Zastąpiła w wielu przypadkach stal, żelazo czy metale
nieżelazne. Porcelana bardzo dobrze kumuluje ciepło i ma wysoki stopień twardości, dlatego miała zastosowanie w produkcji grzejników centralnego ogrzewania (kaloryferów). W śląskich fabryka porcelany grzejniki porcelanowe produkowano w Joseph Schachtel
Porzellanfabrik Sophienau Charlottenbrunn / Fabryce Porcelany Josepha Schachtela
Zofiówka Jedlina Zdrój i Krister Porzellan Manufaktur Waldenburg / Manufaktura Porcelany
Kristera Wałbrzych.
Kaloryfer porcelanowy. Fabryka Porcelany Krister ok. 1940
Porcelana jest materiałem zdecydowanie lepszym od innych, z których były produkowane kaloryfery. Grzejniki porcelanowe stosowano przeważnie w szpitalach, żłobkach, przedszkolach i budynkach użyteczności publicznej. Grzejniki takie odznaczały się estetycznym wyglądem i były higieniczne w użytkowaniu. Gwarantowały czystość w ich utrzymaniu, która jest bardzo ważna w szpitalach i na blokach operacyjnych oraz w zakładach opiekuńczych.
W czasie II wojny światowej porcelana techniczna zastępowała metale nieżelazne
takie jak mosiądz lub brąz, które można było wykorzystać do innych militarnych celów.
Z twardej porcelany produkowano na przykład żarna młyńskie do mielenia mąki, czy walce dla przemysłu kosmetycznego, które przecierały składniki do produktów kosmetycznych. Dzięki filtrom do filtrowania wody, mieliśmy czystą wodę do picia. Elementy armatury domowej jak: mydelniczki, krany, uchwyty do spłuczek, półki, haki garderobiane, syfony do umywalek, kurki do zimnej i ciepłej wody, wykonywano również z porcelany technicznej, która nie ulegała korozji. Poprzednio wiele elementów armatury było wykonywanych z niklowanego mosiądzu, by nie korodowały. Obecnie poszczególne elementy armatury domowej wykonujemy z tworzyw sztucznych, które są bardzo tanie w produkcji.
Irena i Roman Gatys